اثر تنش شوری بر عملکرد، اجزای عملکرد و برخی ویژگی‌های فیزیولوژیک توده های بومی زیره سبز (Cuminumcyminum) حاصل از کالوس

انتخاب گیاهان مقاوم به شوری در مرحلة جوانه زنی از طریق کشت در محیط آزمایشگاهی روشی کم هزینه و مطمئن محسوب می شود. در این آزمایش اثر غلظت های مختلف شوری بر توده های زیرة سبز مورد بررسی قرار گرفت.آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای مورد مطالعه شامل تنش شوری با سطوح 0، 3، 6 و 9 دسی زیمنس بر مترمربع NaCl و 8 توده زیره سبز شیراز، آباده، کرمان، جیرفت، بیرجند، سبزوار، تربت حیدریه و جاجرم بودند. ریزنمونه های ساقه‌چه حاصل از کشت آزمایشگاهی بذور هر یک از توده‌های زیره سبزجهت تولید کالوس و باززایی گیاهچه به محیط کشت MS حاوی 1میلی گرم در لیترNAA و 2 میلی گرم در لیتر Kin منتقل شد. گیاهچه‌های حاصل از کشت کالوس جهت بررسی اثر تنش شوری در شرایط گلخانه‌ای کشت گردیدند. نتایج حاکی از کاهش عملکرد و اجزای عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک زیرة سبز در نتیجة افزایش سطوح شوری بود. شوری همچنین باعث کاهش درصد اسانس و محتوای پتاسیم بافت‌های گیاهی گردید. بیشترین تعداد چتر در بوته، تعداد دانه در چتر، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک در توده کرمان و بیشترین درصد اسانس و محتوای پتاسیم در توده جیرفت مشاهده شد. توده کرمان در شرایط شور از عملکرد بیولوژیک و تعداد چتر در بوته بیشتری نسبت به سایر ارقام برخوردار بود.